Mijn jongste dochter is grappig. Zij laat ons thuis lachen en verbazen met haar taal die die “gasten” van die leeftijd tegenwoordig spreken. Zo zegt ze sinds een paar maanden vaak, de inmiddels door ons hele gezin overgenomen, zin: “Maakt mij niet uit.” En dan op een bepaalde toon die ik helaas niet in mijn blog kan laten horen. Maar goed, ook wij zeggen nu regelmatig: “Maakt mij niet uit.” Als je er op let kun je het best vaak gebruiken. Bijvoorbeeld als ik haar vraag; “wat is er op je kamer gebeurd of hoeveel heb je gisteravond wel niet gedronken?” Dan krijg je dus dit antwoord: “maakt mij niet uit” en sta ik erbij als een verbaasde emoji met grote ogen.
Grappig antwoord wel maar weinig volwassen natuurlijk en lastig voor iemand als ik met een zorgzame liefdestaal.
Afgelopen weekend bijvoorbeeld heeft mijn oudste dochter haar verjaardag gevierd. Door haar studie (en haar genen) is ze graag in het buitenland en ook nu woont ze voor 4 maanden in Brussel. “Mam, mag ik mijn hele klas uit Den Haag uitnodigen voor mijn verjaardag? Dan zien we elkaar weer even en het is zo’n leuke klas.” Natuurlijk mag dat, ik vind het prachtig zelfs! Al een week voor het feest ben ik in de supermarkt en in de keuken te vinden. Ik maak twee grote bakplaten appeltaart, heel veel verschillende hapjes en een enorme bietensalade. Naast haar klas komen er natuurlijk nog meer vrienden en familie.
Dan is het grote feest daar. De tafels staan vol met appeltaart, bekers, drank, turkse broden, chips, hapjes en de bietensalade. De kamer is redelijk gevuld met visite maar ik tel 8 van de 34 mensen uit haar klas. Daar blijft het, blijkt later, ook bij. Gelukkig heb ik dat busje niet gehuurd om ze van en naar het station te brengen. Als ik aan mijn dochter vraag waar de rest was, zegt ze “O, zo gaat dat.” Nou klas van mijn dochter uit Den Haag, mijn man en ik eten de hele week bietensalade met appeltaart toe.
Maarja, jullie zullen wel denken, “maakt mij niet uit”!
Saskia MoederZorg
